1. sif. Qopmuş, qırılmış, cırılmış, kəsilmiş, kəsik. 2. is. Bir şeyin qopmuş, qırılmış, cırılmış, zədələnmiş, yaxud sınıb düşmüş yeri
Полностью »I прил. отрывной, оторванный, сорванный II сущ. 1. отрыв 2. откол 3. срыв (резьбы)
Полностью »1. прил. алатай; хкатай; галатай; хайи; гватай; атӀай; 2. сущ. са затӀунин алатай, галатай, хкатай, гватай, атӀай, хайи чка
Полностью »