QOVUŞDURUCU

sif. Bitişdirici, birləşdirici. Süxurların xüsusi çəkisi onların danələrinin mineraloji tərkibindən, quruluşundan, qovuşdurucu maddəsindən və s.
asılıdır. Quliyev.

QOVUŞDURMAQ
QOVUŞDURULMA

Значение слова в других словарях