QIRÇIN
сущ. 1. кьатӀ, хвал, буьруьш (пекина ва мс. буьруьшар хьтин нехиш); 2. кьацӀ-кьацӀ, хвал-хвал хьтин нехиш (къапарин ва мс. къерехдай); 3. бот. бязи векьерин (хъчарин) пешер дувулдиз мукьва паюнилай экъечӀун.
is. 1. Paltarda və s.-də qırışıq şəklində naxış. Paltarın qırçını. – Paltarın üst hissəsinin kiçik büzmələrini və qırçınlarını tikdikdən sonra, kürək
Полностью »1 сущ. складка, сборка, плиссе, гофрировка; qırçın vurmaq см. qırçınlamaq 2 сущ. бот. розетка (листочки у некоторых растений, плотно прилегающие к зем
Полностью »(Cəbrayıl, Qarakilsə) mal-qara yeyəndən sonra otun qalan qırıntıları. – Heyvan yaxçı yemir qırçınnarı (Qarakilsə)
Полностью »“Qırçın sular” deyirik. Qırçın sözü qırışmaq, qırıq kəlmələri ilə qohumdur. Qırçın sular suyun üzərindəki qırışlara işarədir
Полностью »