1. Çox isti, çox qızmış halda olan, yüksək hərarətli; qaynar, yandırıcı. Qızğın dəmir. Qızğın ütü. Qızğın maşa. Günəşin qızğın şüaları.
2. məc. Coşqun, hərarətli, alovlu, atəşin, ehtiraslı. Qızğın məhəbbət.
// məc. Həyəcanlı, dərin hissləri ifadə edən.
Zavallı, bəxtsiz bacı evdə qardaşının müsibətində qızğın göz yaşları tökdüyü bir zamanda, oğlunun küçədə öldürüldüyünü duyarsa, nə yapa bilər?
Azərbaycan ədəbi dili qılınc döyüşünü andıran qızğın mükalimələr, kəskin deyişmələr dilidir.
3. məc. Çox gərgin, güclü, şiddətli. Qızğın mübarizə. İşin qızğın vaxtı.
// məc. Ən güclü, ən çox, ən böyük, şiddətli.
Molla Qasımın … qızğın alış-verişi el dağa köçən zaman və dağdan enən zaman olardı.
Qızğın alver məskəni olan Bazar küçəsi qoçuların gəlir yeri idi.
“Tərlan” qızğın bir çapışla irəli atılır, qabağına nə gəlirsə vurub keçirdi.