QƏLƏBƏ
сущ. победа:
1. успех в бою, в битве. Xalqın Böyük Vətən müharibəsində qələbəsi победа народа в Великой Отечественной войне, Qələbə bayramı праздник Победы, Qələbə günü день Победы, Qələbə bayrağı знамя Победы, qələbə ilə qayıtmaq вернуться с победой
2. успех в спортивном состязании. Beynəlxalq turnirdə bizim şahmatçılarımızın qələbəsi победа наших шахматистов в международном турнире
3. успех в достижении чего-л. İstehsalat qələbəsi производственная победа, qəti qələbə окончательная победа, yeni qələbələrə doğru к новым победам, əmək qələbəsi трудовая победа
II
прил. победный. Qələbə topu победный гол, qələbə marşı победный марш
◊ qələbədən-qələbəyə от победы к победе; qələbə qazanmaq (əldə etmək, çalmaq) одержать победу над кем-, чём-л. qələbəyə gətirmək kimi, nəyi привести к победе кого, что ; Pirr qələbəsi (çətin qələbə) Пиррова победа (победа, одержанная ценой огромных жертв, равносильная поражению)