QƏNAƏTKAR

sif. [ ər. qənaət və fars. …kar] Hər şeyi qənaətlə, sərfəli işlədən, hər şeyə qənaət edən, qənaətlə dolanan; qənaətcil. Qənaətkar adam.
[Gülbala] öz sənətini sevən, son dərəcədə qənaətkar, ağırtəbiətli bir kəndli idi. A.Şaiq.
Zeynal indi öz evinə qayıtmaq, ailəsinin şəfqətli qanadları altına sığınıb qənaətkar bir zəhmətkeş həyatı yaşamaq istəyirdi. S.Hüseyn.

Антонимы

  • QƏNAƏTKAR QƏNAƏTKAR – İSRAFÇI Öz sənətini sevən, son dərəcə qənaətkar, ağırtəbiətli bir kəndli var (A.Şaiq); Əlbəttə, bilirsiniz ki, adətən israfçılar çox vaxt
QƏNAƏTÇİLİK
QƏNAƏTKARANƏ

Значение слова в других словарях