ə. bir hadisəni və ya onun qəhrəmanını mədh edən mənzumə. Qəsidei-qərra’ gözəl qəsidə, bədii cəhətdən yaxşı yazılmış qəsidə; qəsidei-tarixi konkret tarixi hadisəyə həsr olunmuş qəsidə, tarixi qəsidə.
Qəsidə
Qəsidə — Böyük bir şəxsi və ya tarixi bir hadisəni mədh və tərif edən, adətən təntənəli, uzun lirik şeir.
Qəzəldən həcmcə böyük, on beş beytdən otuz-qırx beytədək olur. Qəsidələr ilk dəfə ərəb şeirində yaranmış, farsdilli poeziyada daha yüksək yer tutmuşdur.
Gəh tərzi-qəsidə eylərəm saz;
Şəhbazım olub büləndpərvaz.
Füzuli. [Xaqani:] Yazsaydım qəsidə əgər hər zaman; Şərqə tanınmazdı sevimli Şirvan. M.Rahim. Bazarda qəsidə oxuya-oxuya bir dərviş və yanında bir adam gəldi. Ə.Abasov. // Tərifnamə.