QƏZİL
сущ. цӀегьрен чӀарар; // цӀегьрен чӀарарикай авур, храй (мес. мукӀатӀ, хучар).
I сущ. козья шерсть. Üç keçinin qəzili шерсть от трёх коз II прил. сделанный, связанный из козьей шерсти
Полностью »is. Keçi qılı. Deyir, gərək bu saat iki keçinin qəzilini verəsən. Ə.Vəliyev. // Keçi qılından toxunmuş (düzəldilmiş)
Полностью »