RƏFƏTƏ
сущ. тӀанурдиз фу ядай алат.
is. Çörəyi təndirə yapmaq üçün alət. Üzü pörtmüş şatır oxlovçunun verdiyi xəmiri əlindəki rəfətənin üstünə yayıb təndirə yapırdı
Полностью »сущ. дощечка круглой или продолговатой формы, предназначенная для лепки чурека к стенке горячего тендира
Полностью »(Ağbaba, Basarkeçər, Beyləqan, Şərur, Ordubad) bax rəhətə. – Rəfətəni qonşu apardı (Beyləqan)
Полностью »