RƏFƏTƏ
сущ. тӀанурдиз фу ядай алат.
is. Çörəyi təndirə yapmaq üçün alət. Üzü pörtmüş şatır oxlovçunun verdiyi xəmiri əlindəki rəfətənin üstünə yayıb təndirə yapırdı
Tam oxu »сущ. дощечка круглой или продолговатой формы, предназначенная для лепки чурека к стенке горячего тендира
Tam oxu »(Ağbaba, Basarkeçər, Beyləqan, Şərur, Ordubad) bax rəhətə. – Rəfətəni qonşu apardı (Beyləqan)
Tam oxu »