ÜFUNƏTLİ

sif. Pis iy verən, pis qoxulu, üfunət yayan, pis iyli.
[Həsən] həyətdə paslı tənəkələr arası ilə keçib, üfunətli pilləkənə yanaşdı. Çəmənzəminli.
Tahirzadə tozlu, üfunətli yerlərdən keçərək daş döşəməli yoxuş küçə ilə dikləndi. Mir Cəlal.

Синонимы

  • ÜFUNƏTLİ iyrənc — mənfur — murdar
  • ÜFUNƏTLİ iyli — qoxulu

Антонимы

  • ÜFUNƏTLİ ÜFUNƏTLİ – ƏTİRLİ Bu üfunətli mühitdən qurtarmağınız qeyri-mümkündür (M.Talıbov); Məgər insanın yaxşı bir musiqi parçasını dinləmək, ətirli bir gülüst
ÜFUNƏTLƏNMƏK
ÜFÜQ

Значение слова в других словарях

вы́пукло-во́гнутый грязну́ля неотвя́зчиво па́сынковый пи́чкать разбо́йничать соскобли́ть трясу́чая иллюзио́нный искажённый ненасы́щенный по-ба́рски приглаша́ться эмульги́рование водружать catharsis exemplarily Murcia paper knife schnaps swearing zonae едим минимум размельчение