RƏNCİDƏ
прил. устар. обиженный, обидевшийся; rəncidə etmək kimi обижать, обидеть кого (причинить обиду кому-л.); rəncidə salmaq kimi обижать, обидеть кого, rəncidə olmaq kimdən, nədən обижаться, обидеться на кого, на что
[fars.] кил. incik; rəncidə etmək (salmaq) хатур хун, рикӀ хун, рикӀ тӀарун, хъелиз тун (гун), бейкефарун; rəncidə olmaq бейкеф хьун, хатур хун, рикӀ
Полностью »Farsca rəncanidən (incimək, əziyyət çəkmək) məsdəri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »[fars.] bax incik. [Qadın:] Xudahafiz. Mənim ərim bir qədər tündməcazdır. Xahiş edirəm rəncidə olmayasınız
Полностью »