SƏQF
[ər.] сущ. къав (кӀвалин къенепатан).
is. [ər.] Tavan, bağdatı. Alçaq səqfdən asılan otuzluq “molniya” lampası böyük otağı işıqlandırırdı. T
Полностью »сущ. устар. 1. потолок 2. свод: 1) криволинейное перекрытие, соединяющее стены 2) небесный купол, небо
Полностью »SƏQF Guya ki, ağzına su alıb, qarqara eləyir, gözünü evin səqfinə dirəyib, deyəsən nərdi sayırdı (C.Məmmədquluzadə); LƏMPƏ (dial
Полностью »