sahman
sahman
сущ. къайда, селигъа, дуьзгуьн къайдада (селигъада) хьунухь; sahmana düşmək къайдада гьатун, гуьнгуьна гьатун, гьар са затӀ вичин чкадал (къайдадик) х
Полностью »i. 1. order; ~a salmaq to put* in order; özünü ~a salmaq to tidy oneself up, to set* oneself to rights; evi ~a salmaq to put* one’s house in order; 2
Полностью »сущ. порядок (состояние налаженности, организованности, благоустроенности). Həyət sahmandır двор в порядке, otaqda sahman yaratmaq навести порядок в к
Полностью »I (Cəlilabad) yan. – Gedə elə pətşahın evinin sahmanına çatanda, pətşahın qızı görir ki, bi dənə oğlan əlində kağız gətirir II (Cəlilabad) qohum
Полностью »is. Qayda, səliqə, düzgün vəziyyət, qaydada, səliqədə olma. Ev sahmanda idi. Üst-başı sahmandadır. – Qız uşağının paltarı sahmanda idi, başında abı kə
Полностью »