sahman
sahman
сущ. къайда, селигъа, дуьзгуьн къайдада (селигъада) хьунухь; sahmana düşmək къайдада гьатун, гуьнгуьна гьатун, гьар са затӀ вичин чкадал (къайдадик) х
Tam oxu »i. 1. order; ~a salmaq to put* in order; özünü ~a salmaq to tidy oneself up, to set* oneself to rights; evi ~a salmaq to put* one’s house in order; 2
Tam oxu »сущ. порядок (состояние налаженности, организованности, благоустроенности). Həyət sahmandır двор в порядке, otaqda sahman yaratmaq навести порядок в к
Tam oxu »I (Cəlilabad) yan. – Gedə elə pətşahın evinin sahmanına çatanda, pətşahın qızı görir ki, bi dənə oğlan əlində kağız gətirir II (Cəlilabad) qohum
Tam oxu »is. Qayda, səliqə, düzgün vəziyyət, qaydada, səliqədə olma. Ev sahmanda idi. Üst-başı sahmandadır. – Qız uşağının paltarı sahmanda idi, başında abı kə
Tam oxu »