SAQİT

sif. [ ər. ] köhn. Etibardan düşmüş, qüvvədən düşmüş, qüvvəsini itirmiş; daha hökm və etibarı olmayan.
Şəban ayının 25-dən etibarən hökumətin imzası və hökumətin möhrü ilə buraxılan məktub və vəsiqələrin hamısı etibardan saqitdir. M.S.Ordubadi.

□ Saqit etmək – ləğv etmək, qüvvədən salmaq.
[Məhərrəm bəy:] Dərhal durub gəldim ki, o borcu sizə verib, atamın boynundan saqit edəm. S.S.Axundov.

Saqit olmaq – gücdən düşmək, hökmü qalmamaq.
SAQİ
SAQQA

Значение слова в других словарях