SİRAYƏT
\[ər.\] сущ. галукьун, акатун, фин; sirayət etmək а) галукьун, акатун, фин (азар садакай масадак); б) фена чукӀун, фин (мес. тӀал бедендин са чкадай маса чкадиз).
i. 1. spreading, diffusion; (fikir, ideya və s.) dissemination; 2. infection; ~ etmək to infect (d.); to pass on (to)
Полностью »в сочет. sirayət etmək: 1. заражать, заразить: 1) передать заразу. Qrip başqalarına sirayət edir грипп заражает других 2) передать, внушить свои чувст
Полностью »is. [ər.] Yoluxma, keçmə. □ Sirayət etmək – 1) yoluxmaq, keçmək. Xəstəlik sirayət etdi. Qrip sirayət edən xəstəlikdir; 2) keçmək, keçərək yayılmaq
Полностью »