SORUCU
1. высасывающий, вытяжной;
2. опрашивающий;
is. Sual edən, soruşan, sualedici, sual ifadə edən. Sorucu baxış. – Qız tanımadığı bu adamları utancaq və sorucu nəzərlərlə seyr edirdi
Полностью »sif. Soran, sorub çəkən. Bitkinin sorucu rişələri. Sorucu həşərat. Sorucu orqan. // Sormağa, sorub çəkməyə məxsus
Полностью »1 I прил. 1. сосательный. Sorucu hərəkətlər сосательные движения 2. всасывательный: 1) относящийся к всасыванию
Полностью »