SÖZGÖTÜRMƏYƏN

sif. Məğrur, mütəkəbbir, dikbaş.
Səkinə ərinin özünüsevən, sözgötürməz bir adam olduğunu bilirdi. M.İbrahimov.

SÖZGƏZDİRƏN
SÖZGÖTÜRMƏZ

Значение слова в других словарях