SƏBT

is. [ ər. ] : səbt etmək – qeyd etmək, yazmaq.
Od tutar kağızlar, alışar qələm; Səbt etsələr hər tumara dərdimi. Q.Zakir.
Zəbani-ərzi-halə cürətim yoxdur, deyim, axır; Bu üzdən səbt edib dərdi-dilim tumarə, göndərdim. S.Ə.Şirvani.

Səbt olunmaq – qeyd edilmək, yazılmaq.
Çox şairlərin əşarı [Mirzə Səfərin] sinə dəftərində səbt olunmuşdu. Ə.Haqverdiyev.

SƏBRÜ QƏRAR
SƏBUHİ
OBASTAN VİKİ
Səbt (termin)
Səbt — Ərəb dilində "sabit" və "sağlam" mənalarını verən kəlmədir. Hədis elmində etibarlı şəxsləri tərif etmək üçün istifadə edilən ümumi bir ifadədir. "Səbtun" şəklində tək işlədildikdə tədilin üçüncü mərtəbəsinə, "səbtun-səbtun" şəklində təkrarən işlədildikdə tədilin ikinci mərtəbəsinə dəlalət edir. Hədis Hədis elmi. hadis.313news.net Arxivləşdirilib 2013-05-31 at the Wayback Machine (az.) Dini terminlər lüğəti.

Значение слова в других словарях