SƏFAHƏT

is. [ ər. ]
1. Səfehlik.
Güldü bir qədər onun səfahətinə; Dərkinə, fəhminə, fərasətinə. A.Səhhət.

2. Zövq, əyləncə, kef düşkünlüyü, vaxtını bu cür işlərdə keçirmə.
[Müfti:] Sərxoş olub aləmi sərsəmlədir; Anlayamam mən, bu səfahət nədir? H.Cavid.

SƏFA
SƏFALƏT

Значение слова в других словарях