SƏFBƏSƏF

zərf [ ər. səf və fars. bitişdirici bə] Cərgə-cərgə, sıra-sıra. [Göyxallı at] öz səsiylə balaca şəhəri ayağa qaldırdı.
Demək olar ki, küçənin o tay-bu tayı səfbəsəf tamaşaya çıxdı. S.Rəhimov.
İgidlər başaçıq durub səfbəsəf; Baxdılar hüzn ilə gündoğan tərəf. M.Rahim.

SƏFARƏTXANA
SƏFEH

Значение слова в других словарях