SƏLİQƏ

[ər.] сущ. селигъа, низам ва къайда, къайдадик квай (дуьзгуьн тир) везият (гьал); səliqə ilə кил. səliqəli (3).
SƏLİBÇİ
SƏLİQƏ-SAHMAN

Значение слова в других словарях