SƏRİNCƏ

sif. Bir az sərin, az sərin, bir az soyuq. Sərincə bir axşam. Sərincə yer tapıb oturmaq. – Evinin qabaq tərəfi eniş dağdır, dal tərəfi şəhərə baxır.
Həmə vaxt sərincə yel əsər. N.Vəzirov.

SƏRİN
SƏRİNKEŞ

Значение слова в других словарях