SƏRMƏK

гл. 1. акаюн (мес. кьурурун патал емишар, къуьл ва мс. са затӀунал); вегьин (кьурурун патал ппекер, рух ва мс. симинал, епинал, кӀарасдал); 2. кьелечӀ къат хьиз ичӀирун, гьаюн, гьарнихъ чукӀурун (мес. кьук); 3. экӀягъун, акаюн, вегьин (мес. рух, суфра ва мс.); 4. ярхарун; кӀаник кутун (мес. душман); 5. арушун, кутун (мес. ччарчик); ** yatağa (yerə) sərmək месе ттун, месиз ягъун, месе гьатуниз себеб хьун, азарлу авун.
SƏRMAYƏDARLIQ
SƏRNİC

Значение слова в других словарях