TÜĞYAN
[ər.] сущ. алахьун, къувунун, ругун, къизмиш хьана алахьун; // пер. къалабулух, гъалаба, гъулгъула; tüğyan etmək пер. къизмиш хьун, азгъунвал авун, ругун; tüğyana gəlmək кил. tüğyan etmək.
is. [ər.] Daşma, qabarma, qaynama, coşub-daşma. // məc. Həyəcan, təlatüm. □ Tüğyan etmək məc. – şiddət etmək, qaynamaq, coşmaq, azğınlıq etmək, qızışm
Полностью »сущ. 1. кипение (бурное проявление чего-л., душевное волнение, подъём); бушевание. Ehtirasların tüğyanı кипение страстей 2
Полностью »