TƏFRİQƏÇİLİK
сущ. чуьруькчивал, чуьруькар ттун, кьве патахъ ччара авун.
is. Təşkilatda, partiyada və s.-də təfriqə salma, onun vəhdətini pozma, təfriqəçinin gördüyü pozuculuq işi; ikitirəlik
Полностью »I сущ. раскольничество (деятельность, поведение раскольника). Təfriqəçiliklə mübarizə борьба с раскольничеством II прил
Полностью »I. i. bax təfriqə II. s. splitting, breakaway; ~ siyasəti breakaway policy; ~ fəaliyyəti splitting activities
Полностью »