taqət
taqət
[ər.] сущ. такьат, тӀакьат, тӀакь, гуж, къуват; taqət qalmamaq кил. taqətdən düşmək; taqətdən düşmək такьатдай аватун, гужунай аватун, такьат амукь та
Полностью »is. force f ; énergie f ; vigeur f ; ~dən düşmək être à bout de force ; ~dən salmaq fatiguer vt, éreinter vt, exténuer vt ; ~ə gəlmək reprendre des fo
Полностью »i. strength, force; ~dən düşmək to become* / to get* exhausted, to strain oneself to the utmost; to be* dead tired; ~dən salmaq to exhaust (d
Полностью »сущ. сила, мочь. Taqəti qalmayıb kimin нет больше сил у кого, taqəti yoxdur kimin нет сил, мочи нет у кого, не в силах кто, taqətdən düşmək (taqəti kə
Полностью »is. [ər.] Güc, qüvvət. Ustanın dili daha söz tutmurdu, ayaq üstə durmağa taqəti yox idi. Çəmənzəminli
Полностью »