TURŞMƏZƏ

sif. Azacıq turş dadan; turştəhər. Turşməzə nar. Turşməzə dovğa.
[Hümmətəli] həmişə cibini meyvə qurusu ilə, turşməzə konfetlərlə doldurar, rast gəldiyi dost-aşnasını bu şeylərə qonaq eləməyi sevərdi. M.Hüseyn.

Антонимы

  • TURŞMƏZƏ TURŞMƏZƏ – ŞİRİN Maya turşməzə və meyxoş almanı dişinə çəkəndə Zeynəb gəlib oturdu (M.İbrahimov); A bala, ye, şirin almadır (Ə
TURŞLUQ
TURŞMƏZƏLİK

Значение слова в других словарях