TÖVŞÜMƏ
1. f.is. кил. tövşümək; 2. каш кьун, ял кьун, нефес дар хьун, нефес къачунин четинвал.
1. “Tövşümək”dən f.is. [Ninanın] həyəcan və iztirabı köksünün döyünməsindən və tövşüməsindən bəlli olurdu
Полностью »сущ. от глаг. tövşümək, одышка. Onda tövşümə olur у него бывают одышки, мед. daimi tövşümə постоянная одышка, funksional tövşümə функциональная одышка
Полностью »