sif. [ ər. ] Təcrübəyə aid olan, təcrübə üçün olan, təcrübə ilə bağlı olan; əməli, təcrübi. … birinci dəfə olaraq enerjinin saxlanması qanununu fotosintezdə təcrübəvi surətdə isbat etmişdir. “Bitki fiziologiyası”.
[ər.] прил. тежрибадиз талукь тир, тежриба патал тир, тежрибадихъ галаз алакъалу тир; тежрибадин.
Полностью »прил. опытный (основанный на опыте, эксперименте). Təcrübəvi əhəmiyyətə malik olan имеющий опытное значение, təcrübəvi surətdə isbat etmək доказать оп
Полностью »