I
сущ. раскольник, раскольница (лицо, вносящее разлад в какую-л. организацию, способствующее расколу)
II
прил. раскольнический (такой, который создает раскол, разлад). Təfriqəçi ünsürlər раскольнические элементы
сущ. чуьруькчи, арада чуьруьк ттуна кьве тереф ийидай кас, тереф-тереф ийидай кас (мес. са тешкилат кьве патахъ ччара ийиз алахъдай кас)
Полностью »is. 1) scissionniste m, f ; dissident m, -e f ; siyasi ~ dissident m politique ; 2) din. schismatique m ; sectaire m
Полностью »is. Bir təşkilata təfriqə salan, ikitirəlik salan, onun vəhdətinin pozulmasına, onun parçalanmasına səbəb olan adam
Полностью »