I
сущ. раскольник, раскольница (лицо, вносящее разлад в какую-л. организацию, способствующее расколу)
II
прил. раскольнический (такой, который создает раскол, разлад). Təfriqəçi ünsürlər раскольнические элементы
is. Bir təşkilata təfriqə salan, ikitirəlik salan, onun vəhdətinin pozulmasına, onun parçalanmasına səbəb olan adam
Tam oxu »сущ. чуьруькчи, арада чуьруьк ттуна кьве тереф ийидай кас, тереф-тереф ийидай кас (мес. са тешкилат кьве патахъ ччара ийиз алахъдай кас)
Tam oxu »is. 1) scissionniste m, f ; dissident m, -e f ; siyasi ~ dissident m politique ; 2) din. schismatique m ; sectaire m
Tam oxu »