TƏHQİREDİCİ,
TƏHQİRLİ прил. тагькъир ийидай, тагькъир квай, алчахардай, усалардай, хкӀадай (мес. гаф, ччар).
sif. Heysiyyəti alçaldan, mənliyinə toxunan, təhqir edən; təhqiramiz, təhqiranə. Təhqiredici söz. – Xan şahın bu təhqirli məktubundan sınmadı
Полностью »прил. оскорбительный. Təhqiredici gülüş оскорбительный смех, təhqiredici bir şəkildə в оскорбительной форме
Полностью »