TƏMAYÜLÇÜ

is. Partiyanın əsas xəttindən sapan, kənara çıxan, təmayülçülüyə meyil göstərən adam.
Bizə lazımmı təmayülçülərin falçılığı? Nə deyirlərdi, beşillik yetirilməz yerinə! M.Müşfiq.

TƏMAYÜL
TƏMAYÜLÇÜLÜK

Значение слова в других словарях