təmənnalı
təmənnalı
sif. intéressé, -e ; avide ; cupide ; ~ məqsədlə dans un but intéressé ; ~ evlənmə mariage m d’intérêt
Полностью »прил. 1. корыстный (основанный на корысти; преследующий извлечение выгоды, пользы). Öz vəzifəsindən təmənnalı məqsədlərlə istifadə etmək использовать
Полностью »