təravət
təravət
[ər.] сущ. 1. тазавал, цӀийивал, иервал, гуьзелвал; 2. михьивал, сафвал; 3. серинвал, михьивал (гьавадин); 4
Полностью »i. freshness; ~ vermək bax təravətləndirmək; ~ini itirmək to lose* one’s freshness, to lose* its bloom; (bitki) to wither, to fade
Полностью »сущ. свежесть: 1. новизна, красота, нежность. Çiçəklərin təravəti свежесть цветов, baharın təravəti свежесть весны 2
Полностью »is. [ər.] Təzəlik, lətafət, gözəllik. Çiçəklərin artdı təravətləri; Fərəh verir qəlbə lətafətləri. A
Полностью »