TƏSBİT
\[ər.\] сущ. дуьзвал тестикь авун (эвелдай лагьай са гафунин, фикирдин ва мс.), кьабулун, дегиш тавун; // делил (са затӀунин дуьзвал субутдай).
сущ. 1. закрепление, фиксация 2. утверждение (подтверждение, свидетельство); təsbit etmək: 1) закреплять, закрепить, фиксировать, зафиксировать
Полностью »is. [ər.] Əvvəl deyilmiş bir sözün, fikrin və s.-nin düzgünlüyünü təsdiq etmə, qəbul etmə, sabitləşdirmə
Полностью »