TƏYYARƏÇİLİK

is.
1. Təyyarəçinin işi, sənəti, təyyarə sürücülüyü; pilotluq.
Əşrəf təyyarəçilik oxuyan yoldaşlarından ikisini yanına salıb evlərinə gətirdi. Mir Cəlal.

2. Təyyarə sürməyin nəzəriyyə və praktikası; aeronaviqasiya. Təyyarəçilik nəzəriyyəsi.
TƏYYARƏÇİ
TƏYYARƏQAYIRAN
OBASTAN VİKİ
Azərbaycan Ali Hərbi Təyyarəçilik Məktəbi
Azərbaycan Ali Hərbi Təyyarəçilik Məktəbi — Azərbaycanda fəaliyyət göstərmiş ali hərbi təhsil müəssisəsi.

Значение слова в других словарях