URVATSIZ
прил. рах. гьуьрмет авачир, гьисаба авачир; гьуьрметсуз, ихтибарсуз.
sif. dan. Urvatı, hörməti, nüfuzu olmayan; sayılmayan, hörmətsiz, etibarsız. Gör nə qədər urvatsızıq ki, Qəni bəyin evinin yanmasında da bizdən şübhəl
Полностью »разг. I прил. неуважаемый, не пользующийся авторитетом, уважением II нареч. без почестей, без почтения
Полностью »s. unrespected, disrespectful; ~ etmək not to respect (d.); to disgrace (d.), to put* to shame (d.)
Полностью »