VƏRBƏVƏR

Tədriclə, yavaş-yavaş.

Vər “dərəcə, qat” mənasında işlənir.

Mehriban geyərdi al ilə qara,

Vücudum şəhrini vermişdim yara;

Əgər gəlməsəydin bizim diyara,

Yaxardı atəşin vərbəvər məni.

                                         (“Lətif şah”)