Generativ linqvistika — dilin strukturunu və qaydalarını riyazi və nəzəri çərçivədə təsvir etmək məqsədi ilə dilin təbii qaydalarını izah edən dilçilik istiqaməti. Bu nəzəriyyə, dilin sonsuz sayda ifadəni meydana gətirə biləcək məhdud qaydalardan ibarət olduğunu iddia edir və dilin insan beynində necə təmsil olunduğunu araşdırır. Generativ linqvistikada əsas ideya, dilin quruluşunun formal qaydalar sistemi ilə idarə olunduğudur və insan beynində dil üçün müəyyən bir doğma mexanizmin olduğuna inanılır.
Generativ linqvistikanın əsas nəzəriyyələrindən biri Noam Xomskiy tərəfindən irəli sürülmüşdür. O, universal qrammatika adlanan nəzəriyyəni təklif etdi. Bu nəzəriyyəyə görə, bütün insanlar genetik olaraq dil öyrənmək üçün təchiz olunmuşdur və bütün dillərin ortaq universal qaydaları var. Bu, dilin doğuşdan gələn təbiəti ilə bağlı bir fikirdir və fərqli dillərin səthi fərqliliklərinə baxmayaraq, onların dərin strukturunun oxşar olduğunu iddia edir. Xomskiyin təklifi olan X-Ləyaqəti anlayışı dilin insanların beynindəki potensialını, bacarığını izah edir. Bu anlayışa görə, insanlar dilin qaydalarını və strukturlarını anadangəlmə bilirlər, sadəcə onları yaşadıqları mühitdə konkret dillə doldururlar.[1][2] Generativ linqvistikada dilin strukturu formal qaydalar toplusu ilə təsvir olunur. Bu qaydalar dilin fonologiya, sintaksis və morfologiya kimi səviyyələrini izah edir. Generativ qrammatikada sintaksisə xüsusi vurğu edilir və dilin cümlə quruluşları formal qrammatika ilə modelləşdirilir. Generativ dilçiliyin əsas prinsiplərindən biri, dilin məhdud sayda qaydalar və elementlərdən sonsuz sayda cümlə yaratmaq qabiliyyətidir. Bu, dilin rekursiv təbiəti ilə bağlıdır. Rekursivlik, yəni qaydaların təkrarlanaraq bir-birinə daxil ola bilməsi, dilin sonsuz sayda fərqli və yeni cümlələr yaratmasına imkan verir. Generativ linqvistikanın erkən mərhələlərində, Xomskiy transformasiya qrammatikası adlanan nəzəriyyəni təklif etdi. Bu qrammatika dilin səthi və dərin strukturlarını ayırır. Məsələn, "Mən kitab oxuyuram" və "Kitabı mən oxuyuram" cümlələrinin səthi strukturları fərqli olsa da, onların dərin quruluşları eynidir, çünki hər ikisi oxuma hərəkətini və kitabı subyektə aid edir.[3][4] Noam Xomskiy sonrakı işlərində minimalist proqram adlanan yanaşmanı inkişaf etdirdi. Bu yanaşma, insan dilinin mümkün qədər sadə və iqtisadi qaydalara əsaslandığını təklif edir. Minimalist proqram dilin qrammatik strukturlarını izah etmək üçün mümkün olan ən sadə mexanizmləri tapmağa çalışır.
Generativ linqvistika dilin necə öyrənildiyi, anlaşıldığı və insan beynində necə təmsil olunduğu barədə sualları cavablandırmağa çalışır. Bu nəzəriyyə dilin doğuşdan gələn bir qabiliyyət olduğunu iddia edir və dil öyrənmə prosesini izah edir. Universal qrammatika nəzəriyyəsi sayəsində müxtəlif dillərin struktur olaraq necə oxşar və ya fərqli olduğunu araşdırmaq mümkün olur. Bu, dillərin tipologiyasını başa düşmək üçün mühüm rol oynayır.[5] Generativ linqvistika süni intellekt və kompyuter dil işlənməsi sahələrinə də təsir göstərir. Dilin qaydalarını formal sistemlərə çevirmək, maşın tərcüməsi və avtomatik mətn analizləri üçün baza yaradır. Generativ linqvistika, dilin insan beynində təmsil olunduğunu, müəyyən qaydalar toplusu vasitəsilə idarə edildiyini və bu qaydaların universal olduğunu iddia edən bir dilçilik nəzəriyyəsidir. Bu yanaşma, dilin strukturuna dərin nəzəri baxış təklif edir və dilin öyrənilməsi və istifadəsi ilə bağlı mühüm suallara cavab verməyə çalışır.[6]