Müqayisəli anatomiya elm kimi klassik dövrdə başlamış və quşların və insanların skeletləri arasındakı oxşarlıqları qeyd edən Pierr Belonun[2] işi ilə erkən müasir dövrə qədər davam edir.
Müqayisəli anatomiya ümumi yaranışı sübut etmişdir və heyvanların təsnifatına kömək etdi.[3]
Cərrahi və ya tibbi prosedurdan ayrı olan ilk xüsusi anatomik tədqiqat Alkmeon (Krotonalı) ilə əlaqələndirilir. Leonardo da Vinci, ayı da daxil olmaqla müxtəlif heyvanların əllərini müqayisə etmək üçün anatomik traktat üçün qeydlər etmişdir.[4] 1517-ci ildə doğulmuş fransız təbiətşünası Pierr Belon delfin embrionlarını araşdırıb və quş skeletlərini insan skeletləri ilə müqayisə edib. Onun tədqiqatları müasir müqayisəli anatomiyaya gətirib çıxardı.[5]
Təxminən eyni vaxtda Andreas də özünəməxsus addımlar atırdı. Flamand əsilli gənc anatomist, yunan həkimi Qalenin anatomik biliklərini sistematik şəkildə araşdırır və düzəldirdi. O, Qalenin bir çox müşahidələrinin insanlara əsaslanmadığını fərq etdi. Bunun əvəzinə meymunlar və öküzlər kimi heyvanlara əsaslanırdılar.[6] Daha sonra o, hansı meymunu daha çox insana bənzədiyini seçməyi və əzələ anatomiyasına keçməyi məsləhət görür.[7] O vaxta qədər Galen və onun təlimləri insan anatomiyası sahəsində nüfuzlu idir.
Qalen insanın başqasının müşahidələrindən istifadə etmək əvəzinə öz müşahidələrini etməli olduğunu vurğulayırdı, lakin bu məsləhət onun əsərinin bir çox tərcümələrində itib. Vezali bu səhvləri üzə çıxarmağa başlayanda, dövrün digər həkimləri Qalendən daha çox öz müşahidələrinə etibar etməyə başladılar. Bu həkimlərdən bəziləri tərəfindən edilən maraqlı müşahidə, insanlar da daxil olmaqla, müxtəlif heyvanlarda homoloji strukturların olması idi. Bu müşahidələr daha sonra Çarlz Darvin tərəfindən təbii seçmə nəzəriyyəsinin formalaşmasında istifadə edilmişdir.[8]
Edvard Tayson[9] müasir müqayisəli anatomiyanın banisi hesab olunur. O, balinaların və delfinlərin əslində məməlilər olduğunu müəyyən edən alim kimi tanınır. Bundan əlavə, o, şimpanzelərin qollarına görə meymunlardan daha çox insanlara bənzədiyini deyirdi. Marko Aurelio Severino da müqayisəli anatomiyaya dair ilk əsərlərdən biri olan “Demokratik zootomiya” əsərində müxtəlif heyvanları, o cümlədən quşları müqayisə edib.
XVIII-XIX-cu əsrlərdə Jorj Küvye, Riçard Ouen və Tomas Henri Hexle kimi böyük anatomistlər onurğalıların əsas quruluşu və sistematikası haqqında anlayışımızda inqilab edərək Çarlz Darvinin təkamüllə bağlı işinin əsasını qoydular.
Müqayisəli anatomiyanın iki əsas konsepsiyaları bunlardır:
Müqayisəli anatomiya uzun müddət təkamülün sübutu kimi xidmət edir, indi ona müqayisəli genomika da qoşulub.[11] Müqayisəli genomika orqanizmlərin ortaq əcdadı olduğunu göstərir.
Müqayisəli genomika həmçinin orqanizmləri onların anatomik strukturlarının oxşar xüsusiyyətlərinə görə təsnif etməkdə alimlərə kömək edir. Müqayisəli anatomiyanın ümumi nümunəsi pişiklərin, balinaların, yarasaların və insanların ön ayaqlarındakı oxşar sümük strukturlarıdır. Bütün bu əlavələr eyni əsas hissələrdən ibarətdir; lakin onlar tamamilə fərqli funksiyaları yerinə yetirirlər. Üzgüçülük üçün istifadə edilən quruluşu əmələ gətirən skelet hissələri, məsələn, üzgəc, uçuş üçün daha uyğun bir qanad yaratmaq üçün uyğun deyil.
Təsadüfi mutasiyalar və təbii seçim vasitəsilə hər bir orqanizmin anatomik strukturları tədricən öz yaşayış yerlərinə uyğunlaşır.[12] Ümumi homologiyadan əhəmiyyətli dərəcədə fərqlənən xüsusi simvolların inkişafı qaydaları Karl Ernst fon Baer tərəfindən indi onun adını daşıyan qanunlar kimi sadalanmışdır.
Müqayisəli anatomiya — müxtəlif növlərin anatomiyasındakı oxşar və fərqli cəhətləri öyrənir. O, təkamül biologiyası və filogenetika[1] (növlərin təkamülü) ilə sıx bağlıdır.
Müqayisəli anatomiya | |
---|---|
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |