Paleontologiya (rus. палеонтология, ing. palaeontology) — yerin tarixinin tədqiqi ilə əlaqədar, orqanizm qalıqları və onların fəaliyyətinin izləri əsasında geoloji keçmişin canlı aləmini və onun inkişaf qanunauyğunluqlarını öyrənən elm. P. bioloji elmlər sırasına aiddir və iki hissəyə bölünür: paleozoologiya və paleobotanika. P. Geoxronologiyanın və stratiqrafik tədqiqatların əsasını təşkil edir.[1]
(q.yun. παλαιοντολογία)[2] — tapılmış bitki və heyvan qalıqları əsasında onların xarici görünüşünün bərpa olunması, bioloji xüsusiyyətlərini, qidalanma tərzini, çoxalmasını, bu məlumatlar əsasında bioloji təkamülün gedişatını və s. öyrənən elm sahəsidir. Yunan dilində palaios (qədim), onto (varlıq) və logos (elm) sözlərindən meydana gəlmişdir. Qədim canlıları araşdıran bir elm sahəsi olan paleontologiya və ya "fosil" stratiqrafiya, sedimentologiya, tarixi geologiya, biologiya, ekologiya, coğrafiya, klimatologiya ilə əlaqəlidir. Paleontologiya elmi daş elmi olaraq da tanınır. Başqa sözlə, ölmüş canlıların "fosil" olaraq adlandırılan daşlaşmış qalıqlarına ya da izlərinə əsaslanaraq geoloji zamanda yaşamış olan canlıların ən sadəsindən ən mürəkkəb formalarını, növ və formaları, həyat şəraiti, ortaya çıxdıqları və yox olmaları ilə zaman və məkandakı yayılmalarını araşdıran elm sahəsidir.
Müasir paleontologiya arxeloji qazıntılar zamanı aşkar edilmiş orqanizmlərin qalıqları haqqında, və ya qədim orqanizmlər haqqında elmdir.[3][4].
Paleontologiya elmi iki yerə bölünür:
William Whewell (1794-1866) paleontologiyanı arxeologiya, geologiya, astronomiya, kosmologiya, filologiya və tarixin özü ilə birlikdə tarix elmlərindən biri kimi təsnif etdi: paleontologiya keçmişin hadisələrini təsvir etmək və onların səbəblərini yenidən qurmaq məqsədi daşıyır. Deməli, onun üç əsas elementi var: keçmiş hadisələrin təsviri; müxtəlif növ dəyişikliklərin səbəbləri haqqında ümumi nəzəriyyənin işlənib hazırlanması; və həmin nəzəriyyələri konkret faktlara tətbiq etmək. Keçmişi izah etməyə çalışarkən, paleontoloqlar və digər tarix alimləri tez-tez səbəblər haqqında bir və ya bir neçə fərziyyələr toplusunu qururlar və sonra digər fərziyyələrlə uyğunlaşdırırlar. [6]
Məsələn, 1980-ci ildə Luis və Valter Alvarez tərəfindən Təbaşir-Paleogen sərhəd qatında iridiumun və əsasən də yerdənkənar metalın kəşfi, asteroid zərbəsinin Təbaşir-Paleogen dövrünü məhv etməsi hadisəsi ən çox bəyənilən izaha çevirildi - baxmayaraq ki, bu töhfə ilə bağlı müzakirələr davam edir.