f. və ə. gözəl xasiyyəti, yaxşı təbiəti olan.
f. və ə. gözəl xasiyyəti, yaxşı təbiəti olan.
sif. bon, -ne ; ~ insanlar braves gens m pl ; ~ adam bon diable m ; bon enfant m
Полностью »XOŞXASİYYƏT (xasiyyəti gözəl olan) O, füsunkar, şirindil, xoşxasiyyət bir qız idi (Y.Şirvan); XOŞƏHVAL Qəlbi məhəbbətli, xoşəhval kişi; Ağzı dualı, qo
Полностью »прил. добрый, добронравный (отличающийся порядочностью, скромным поведением, мягким характером)
Полностью »sif. [fars. xoş və ər. xasiyyət] Xoş, yumşaq, mülayim, yaxşı xasiyyəti olan. Xoşxasiyyət adam. – [Fərman] həm yaraşıqlı, həm bacarıqlı, həm də xoşxasi
Полностью »