f. və ə. gözəl xasiyyəti, yaxşı təbiəti olan.
f. və ə. gözəl xasiyyəti, yaxşı təbiəti olan.
sif. [fars. xoş və ər. xasiyyət] Xoş, yumşaq, mülayim, yaxşı xasiyyəti olan. Xoşxasiyyət adam. – [Fərman] həm yaraşıqlı, həm bacarıqlı, həm də xoşxasi
Tam oxu »прил. добрый, добронравный (отличающийся порядочностью, скромным поведением, мягким характером)
Tam oxu »XOŞXASİYYƏT (xasiyyəti gözəl olan) O, füsunkar, şirindil, xoşxasiyyət bir qız idi (Y.Şirvan); XOŞƏHVAL Qəlbi məhəbbətli, xoşəhval kişi; Ağzı dualı, qo
Tam oxu »sif. bon, -ne ; ~ insanlar braves gens m pl ; ~ adam bon diable m ; bon enfant m
Tam oxu »