I
(Bərdə, Borçalı, Xocavənd, Kürdəmir, Qazax, Qarakilsə, Quba, Tovuz)
köməkçi. – Yançı olmasa, çovan, sığırçı işdiyəmməz (Borçalı); – Xanatoxuyanın ya:nda yançı olor (Qazax); – Bu xalçanı yançı olmasa, toxumax çətin olar (Bərdə); – Axıracan oturuf hanıya köməy eliyənə yançı deyrix’ (Xocavənd); – Xalı toxumağ üçün yançı tuturuğ (Kürdəmir)
II
(Qazax)
çoxdanışan. – Çoxdanışan arvada biz yançı arvat, çəngi arvat deərix’
III
(Quba, Oğuz)
kənar adam. – İkisi qapışır, yançı gəlir ayırtdaşdırır (Oğuz); – Mən sənə yançıyam ki, mənim üsdümə gələsən! (Quba)
IV
(Qax, Zaqatala)
sağdış, soldış