YEKCƏHƏT

sif.zərf [ fars. yek və ər. cəhət] klas. Həmrəy, həmfikir, yekdil.
Mən yekcəhətəm təriqətimdə. Füzuli.
[Molla Vəli:] Hamı yekdil, yekcəhət bu yolda qan tökməyə amadə olar. Ə.Haqverdiyev.

□ Yekcəhət olmaq köhn. – həmrəy olmaq, yekdil olmaq, bir olmaq, birləşmək.
[Xanzadələr və bəyzadələr] birləşib, yekdil və yekcəhət olub, ümumi məsələlər irəli yetirmək əvəzinə neçə-neçə firqəyə bölünüb bir-biri ilə büğz və ədavət başladılar. F.Köçərli.

Синонимы

  • YEKCƏHƏT həmfikir — yekdil
YEKBƏYEK
YEKCƏHƏTLİK

Значение слова в других словарях