YEYİB-İÇMƏK
гл. 1. тӀуьн-хъун; 2. пер. кеф чӀугун.
глаг. 1. есть и пить. Yaxşı yeyib-içmək вдоволь есть и пить 2. кутить, жить в своё удовольствие
Полностью »f. 1. Qidalanmaq, yaşamaq üçün qida qəbul etmək. [Hacı Murad:] Öz yeyib-içməyiniz az idi, bunlar da artdı
Полностью »