YEYİCİLİK

is.
1. Qarınqululuq, yeyimcillik.
2. Kimyəvi cəhətdən pis təsir etmə, pozuculuq, dağıdıcılıq xassəsi. Turşuların yeyiciliyi.

Синонимы

  • YEYİCİLİK qarınqululuq — pozuculuq — dağıdıcılıq
YEYİCİL
YEYİLMƏ₁

Значение слова в других словарях